Zo, daar ben ik weer eens, beste Reader. Juni was een bewogen maand, en dan doel ik niet op de hitterecords, maar op het overlijden van mijn moeder.

In de dagen tussen overlijden en uitvaart moet er in korte tijd natuurlijk veel gebeuren. Met mijn vader en zus ploegde ik door dozen en fotoalbums voor mooie foto’s van mijn moeder met de mensen die haar dierbaar waren.

Wat me opviel aan onze fotoselectie van 120 beelden: de meeste foto’s waren op de een of andere manier geposeerd. Natuurlijk zaten er prachtige herinneringen tussen, maar er waren weinig foto’s van wat je ‘het gewone leven’ zou kunnen noemen. Geen foto’s van mijn moeder die door de natuur fietst, aan tafel zit met een krantje, of ‘een rondje door de wijk’ loopt.

Juist de momenten die niet speciaal lijken, zeggen vaak het meest over iemand. Hoe iemand kijkt, beweegt, lacht. En dat bracht me bij de vraag: waarom maken we altijd tig foto’s als er iets gevierd wordt, en niet van het alledaagse leven?

Als ik dat weleens tegen mensen in mijn omgeving vertel, dan zeggen ze al gauw: ‘nou, mijn leven is niet zo bijzonder hoor’. Maar dat is het dus wél! Het zit ’m in de manier van kijken. De kijksensor van de meeste mensen gaat pas aan zodra er iets onalledaags gebeurt. En dat is zo jammer. Je zou geen startschot nodig moeten hebben om goed te kijken. Of, zoals ik het zelf graag noem: je kijksensor te activeren.

Misschien een kleine opdracht voor ons allemaal (ja, ook voor mij). Kijk deze week eens om je heen en maak een paar foto’s van iemand die dichtbij je staat. Zonder te vragen of ze even willen lachen naar de camera. Gewoon zoals ze zijn. In gesprek. In hun eigen wereld. In de keuken. In de tuin. Of onderweg. Dat wil niet zeggen dat je er een snel kiekje van moet maken, want hé, je bent ten slotte wel iemand met gevoel voor licht en compositie.

Wat denk je Reader, zal het ons lukken?

Hartelijke groet,
Gerard

​

PS 1: Voor de workshop Stads- en landschapsfotografie in Deventer zijn twee mensen afgevallen. De workshop zat vol, maar nu zijn er dus nog twee plekjes vrij. Iets voor jou?

PS 2: Na twee leuke en gezellige workshops macrofotografie in de Hortus Leiden (we hadden zelfs een wachtlijst), is de animo zo groot dat we een derde macroworkshop hebben ingepland op 31 augustus. Je bent hier van harte welkom, maar ook nu geldt: wacht niet te lang, want de aanmeldingen beginnen op stoom te komen.

Voor als je twijfelt; dit zijn wat reacties op de laatste macroworkshop:

PS 3: Er komt héeel waarschijnlijk ook weer een stads- en landschapsworkshop in Den Bosch, op zondag 14 september. Lijkt je dat wat? Laat het me even weten, dan hou ik je op de hoogte.

​

​

​

​

​

​